Rozwiązywanie problemów.

Jakże nam spieszno do rozwiązania wszystkich naszych zagadnień! Jak
uporczywie szukamy odpowiedzi, wyjścia, środków zaradczych! Nigdy nie
staramy się przyjrzeć danej sprawie czy trudności uważnie, a w
podnieceniu i pośpiechu chwytamy się pierwszej lepszej odpowiedzi
nieodmiennie przez własne pragnienia podyktowanej. Sami stwarzamy
problem, a rozwiązania szukamy poza sobą. Goniąc za rozwiązaniem
unikamy uważnego zbadania samego zagadnienia, właśnie o tą ucieczkę
najczęściej nam idzie. Wówczas odpowiedź staje się najważniejsza, a nie
pytanie. Ale odpowiedź nie jest czymś od pytania oddzielnym, rozwiązanie
kryje się w samym zagadnieniu, nie gdzieś poza nim. A gdy odpowiedź
oddzielamy od sedna problemu tworzymy nowe trudności i nowe
powstają, pytania, np.: jak zrozumieć odpowiedź, jak ją rozwinąć, jak
teoretyczne ujęcie zastosować w praktyce itd. A że uporczywe szukanie
odpowiedzi jest oddalaniem się od samego zagadnienia, przeto gubimy
się niebawem wśród własnych tworów - pojęć, przekonań, ideałów i
przeżyć i oddajemy cześć tym "domorosłym bóstwom", a stąd popadamy
w coraz większy zamęt i znużenie. Jest stosunkowo łatwo dojść do
jakiegoś określonego wniosku, ale jest bardzo trudno zrozumieć całość
zagadnienia; wymaga to zupełnie innego podejścia, w którym nie będzie
się ukrywać nawet najlżejsza chęć uzyskania natychmiastowej
odpowiedzi.