Nim zakończymy omawianie kwestii doskonałości i poświęcenia, musimy ostrzec przed przesadnym przynaglaniem ludzi do sięgania do gwiazd. Bo przecież można wymagać od ludzi tak dużo, że się zniechęcą i zrezygnują. Nikt nie potrafi pracować bez końca, nie odnosząc żadnych sukcesów. David C. McClelland, psycholog z uniwersytetu Harvarda, przeprowadził obszerne badania na temat motywacji do osiągnięć i stwierdził, że ludzie z najlepszą motywacją lubią mieć przed sobą jasno wytyczony cel, ale cel, który da się osiągnąć. Jeśli do grupy eksperymentalnej zaprosić businessmanów, żeby zaaranżowali zabawę w rzucanie sznurowymi
obręczami do celu, to niektórzy ludzie staną blisko, z łatwością będą trafiać na kołki i szybko się znudzą. Inni staną daleko, w ogóle nie będą trafiać i też się zniechęcą. Natomiast ludzie, którzy w interesach najprawdopodobniej osiągną największy sukces, staną w takiej odległości, żeby rzucanie było pewnym wyzwaniem, ale nie na tyle daleko, by w ogóle uniemożliwić sukces. McClelland stwierdził, że tacy ludzie nigdy nie tracą motywacji, że działa na nich „zwrotne sprzężenie dodatnie" -stałe uczucie zadowolenia z umiejętności osiągania
krótkoterminowych celów. Innymi słowy, ludzie ci chcą powiększać swoje zdolności, ale potrzebują do tego regularnych sukcesów. Wszyscy przywódcy i nauczyciele mogą czerpać z tego wspaniałą naukę: przynaglanie do doskonałości musi się wiązać ze stanowiącymi wyzwanie, ale i osiągalnymi celami. Trzeba ustalić pewien postęp celów, żeby ludzie znajdowali radość w regularnym odbieraniu pozytywnego bodźca sukcesu.
Trener lekkoatletów Dean Cromwell powiedział tak: Optymizm pomaga, jeśli jest naprawdę przekonujący. Zatem wytyczajcie rozsądny cel. Jeżeli wiem, że chłopak nie jest w stanie osiągnąć lepszego wyniku, mówię mu, żeby spróbował być szósty. Jeśli twój znajomy jest dzisiaj drugim zastępcą pomywacza butelek, nie mów mu, że jutro może zostać szefem firmy. Lepiej przekonaj go, żeby został mistrzem w myciu butelek. Jeżeli twój syn dostanie pałę z klasówki z historii, powiedz mu, że jesteś się gotów założyć, że następnym razem dostanie dwójkę. W następnym części powiem, jak możesz sobie radzić z niepowodzeniem w działaniu ludzi, którymi kierujesz.
Obserwatorzy
O wszystkim , co w życiu może być ważne.
Oldis Mikst TV
Zmień swoje życie
Grunt to pewność siebie
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
O mnie
Linki
Wyszukiwarki
Download
Archiwum bloga
-
▼
2010
(204)
- ► października (13)
-
▼
stycznia
(25)
- Zachęcać do zmian
- Rozwijanie wewnętrznej siły
- Jak naprawiać błędy nie tłumiąc entuzjazmu
- Pomagaj ludziom przetrwać, gdy czują się odtrąceni
- Gdy inspirator na własnym przykładzie pokazuje, ja...
- Jak dawać sobie radę z niepowodzeniem
- Realistyczne oczekiwania
- Pokusa spełniania misji
- Siła wyzwania
- Dyscyplina poparta szczerością
- Gdy osoba inspirująca jest niepopularna
- Umiejętność upominania
- Potrzeba kierowania
- Stanowczość oznacza troskę
- Wybrać doskonałość
- Potęga wiedzy
- Czy indywidualne układanie planu motywacji może su...
- Zmieniające się potrzeby
- Można określić, dokąd zmierzają, kiedy się wie, sk...
- Pytania
- Przekonania religijne
- Ludzie mają różne potrzeby
- Skrojony na miarę plan motywacji
- „Bardziej niż ja sama chciała , żebym osiągnęła su...
- Podkreślanie pragnienia sukcesu
-
►
2009
(163)
- ► października (6)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz