Wiara nie potrzebuje dowodów, ona ich dostarcza

Jeżeli wierzysz, że coś się nie powiedzie, to jest to także wiara, tyle że przepełniona negacją. Jeśli boisz się starości, samotności lub choroby, to bierzesz za punkt wyjścia fałszywe przekonania – fałszywe, bo negatywne. Tego rodzaju wiara tylko przyciąga wszelkie niepowodzenie. I na odwrót: wiara biorąca się nie tyle z tego, co widzimy w rzeczywistości, lecz wypływająca z wewnętrznej pewności, sprawia, że to, o czym jesteśmy wewnętrznie przekonani, zaczyna dążyć do objawienia się na płaszczyźnie fizycznej i urzeczywistnia się.
Zwylke nie zaprzątamy sobie głowy zagadnieniem wiary prawdziwej czy fałszywej, bo rzadko kiedy uświadamiamy sobie nasze życiowe postawy i wewnętrzne przekonania. Są to dla nas sprawy oczywiste. Dopóki jednak będziemy potrzbowali dowodów, dopóty nasza wiara nie będzie doskonała.
Konieczność przekonywania się o czymś świadczy jedynie, że świadomie lub podświadomie żywimy wątpliwości. Jeśli naprawdę wierzymy w spełnienie naszego życzenia, to w naszym umyśle widzimy jego zrealizowaną postać i odbieramy to jako fakt! Wiara bowiem to życie obrazem celu, którego spełnienie jest nie tylko możliwe, prawdopodobne czy pożądane, lecz jest czymś pewnym!
Wiara jest więc nie tylko afirmacją, lecz pewnością urzeczywistnienia tego, co, pełni dobrej nadziei, afirmujemy. Jeśli uwierzysz dopiero wtedy, kiedy zobaczysz, to znaczy, że wierzysz w sens i skuteczność siania dopiero wtedy, gdy ujrzysz zbiory. Kto sieje, musi wierzyć, że zasiane ziarno wzejdzie, choć nic tego na początku nie zapowiada. Jeśli nie ma w tobie wiary w sens i skutek działania, lepiej go w ogóle zaniechaj.
Wiara jest naszym wewnętrznym przekonaniem, nie opiera się na żadnych dowodach zewnętrznych.
To wiedza potrzebuje dowodów i faktów, wiara ich dostarcza! Fakty wyrastają z afirmacji twojej wewnętrznej rzeczywistości. Musisz mieć w sobie wewnętrzną pewność, że sytuacja przez ciebie pożądana już się dokonała, i musisz odczuć z tego powodu radość i wdzięczność.
Oznacza to, że słaba wiara przynosi mizerne efekty. Niedostatecznie silna wiara świadczy o dręczących cię wątpliwościach, a wątpliwości są barierą na drodze do spełnienia. Dopiero wiara sprawia, że powstałe w umyśle pragnienia zaczynają dążyć do urzeczywistnienia.
Nasza wiara może działać na rzecz naszego sukcesu albo niepowodzenia, w zależności od tego, w co mocniej wierzymy, które z naszych wewnętrznych przekonań jest silniejsze. Jeśli będziemy wierzyć w fiasko jakiegoś przedsięwzięcia, to bojąc się i oczekując klęski, na pewno ją na siebie sprowadzimy.
Mażemy jednak skierować siłę naszej wiary na wizualizowanie sytuacji pożądanej – wysiłek ten sam, a efekt zupełnie inny!